Alweer even geleden… namelijk in ’86, ben ik gestart met de verpleegkunde Z opleiding. Ik werkte met meervoudig gehandicapte mensen, dat betekende dat de zorg erg complex was en er veel verpleegtechnische handelingen voorkwamen. Dat maakte de gehandicapten zorg erg interessant en afwisselend. Ruim 15 jaar heb ik met veel plezier in de gehandicaptenzorg gewerkt. Destijds waren er daar weinig doorgroeimogelijkheden, waardoor ik in 2001 de overstap heb gemaakt naar de neurologie afdeling van het Carolus ziekenhuis.  Dat was weer een totaal nieuwe uitdaging! Maar mijn wens om door te groeien bleef, dus besloot ik om mijn ambitie te bespreken met mijn leidinggevende. Ik kreeg de kans om coördinator van de afdeling te worden. Tevens mocht ik starten met de opleiding Management in de Zorg, omdat mijn leidinggevende na een paar jaar met pensioen zou gaan. Het was een perfecte match, ik kreeg de kans om mijzelf te ontwikkelen en mocht na behalen van mijn diploma direct aan de slag als unithoofd!

In het Carolus was ik een unithoofd in een wit pak. Er was nog een duidelijke link met de patiëntenzorg. Als leidinggevende was ik een spil tussen het management, de verpleegkundigen en de patiënten. Een functie die op mijn lijf was geschreven, een combinatie van patiëntenzorg en leidinggevende werkzaamheden. In de loop der jaren evolueerde de functie zich steeds meer naar een managementfunctie. Door de fusies en de verhuizing naar de nieuwbouw zou de afdeling een stuk groter worden, waardoor de functie voor mij te ver van de zorg zou komen te staan. Tevens waren we met twee leidinggevenden neurologie en was er maar plek voor 1 in de nieuwbouw. Het was tijd om mij te gaan heroriënteren op mijn loopbaan, want het was duidelijk dat de functie van unithoofd niet meer bij mij paste.  

Ik ging met de loopbaancoach van P&O in gesprek. Want wat wil ik nou echt? Ik wilde niet terug naar de functie van verpleegkundige, omdat onregelmatig werken destijds niet paste bij mijn thuissituatie. Maar wat dan wel? Door gesprekken met de loopbaancoach ben ik erachter gekomen dat ik blij word van een functie met patiëntencontact. Maar mijn nieuwe baan moest ook technisch en afwisselend zijn, bij voorkeur in een klein team. Met deze inzichten ben ik gaan oriënteren en gaan proeven wat er allemaal mogelijk was. Ik kwam in contact met de functieafdeling cardiologie en ben eerst gaan meelopen. Door het meelopen kwam ik erachter dat de functie van hartfunctielaborant aan mijn wensen voldeed! Voor alle patiënten heb ik 20 minuten één op één aandacht. Daarbij is ieder hart uniek, dat maakt het complex, leuk en uitdagend. Naast het maken van echo’s, doen we ook fietstesten, Holters aansluiten en geven we veel uitleg aan de patiënt. Dat maakt het werk technisch en afwisselend.

Van unithoofd naar leerling hartfunctielaborant, ja dat was even een omschakeling! Ik moest weer drie en een half jaar naar school. Dat brengt wat onzekerheid met zich mee, want wat als het niet lukt? Ik wist namelijk echt helemaal niks van de functieafdeling. Ik moest continu alles vragen aan mijn nieuwe collega’s. Ik had ineens een hele andere rol. Maar door het fijne team, voelde ik mij erg welkom.

Ik ben van nature iemand die heel nieuwsgierig en betrokken is. Daarbij pak ik eigen regie en kijk ik steeds waar mijn kansen liggen. Toen vorig jaar onze coördinator wegging, heb ik gesolliciteerd. Voor mij de ideale functie, ik werk veel in de patiëntenzorg, maar ik kan mij nu ook bemoeien met de ontwikkeling van de afdeling. En zo is de cirkel rond!

Door mijzelf om te scholen, heb ik weer plezier in mijn werk gekregen. Mijn advies aan anderen? Zoek hulp, want die is er voldoende! Ga nadenken over wat je echt wil, wat is voor jou de essentie? Doe soms een stapje terug, zodat je weer kan groeien.